1. |
Triklopodia
04:01
|
|||
Όλη του ανθρώπου η γνώση συγκεντρωμένη
Μια μπανανόφλουδα μπρος σου που σε περιμένει
Να την πατήσεις και συντετριμμένος και γονυπετής ν΄ αναθεωρήσεις
Εκεί που κραυγάζεις με στόμφο για τη σιγουριά σου
Και διαρρηγνύεις σε μέρη τα ιμάτιά σου
Λίγο πιο κάτω μια φόλα σ' απλώνει το χέρι, μη διστάσεις να πεις "αριγκάτο"
Τρικλοποδιά
Τρικλοποδιά
Δύο μαστόρια μεγάλα, δυο παλικάρια
Ο Χάιζενμπεργκ με τον Ηράκλειτο παίζανε ζάρια
Και παίζαν εσένα και μένα μαζί και όποιον στηρίζεται στα δεδομένα
Αν θες ένα θέσφατο πριν να τα κάνεις μαντάρα
Το σύμπαν το συντελούν το χάος κι η αντάρα
Που δεν καταστάλαξε ακόμη μα το 'χεις προλάβει κι αυτό, σχημάτισες γνώμη
Τρικλοποδιά
Τρικλοποδιά
Κανείς δεν μ' ήξερε πριν έρθω εδώ, κανείς δεν ξέρει πού πάω
Πέφτω και μπουρδουκλώνομαι δε ξέρω πια πού πατάω
Κάθε μου σχέδιο μοιάζει λαδιά σε άσπρο χαρτί
Όσο και να σχεδιάσω το σύμπαν συνωμοτεί
Να μου βάλει μια τρικλοποδιά
Τρικλοποδιά
|
||||
2. |
Mple me mavro
02:36
|
|||
3. |
Koraki
03:19
|
|||
4. |
Santo Domingo
03:40
|
|||
Γονυπετής σε εκείνον προσευχήθηκε
Μεγάλη η χάρη σου Άγιε μου Δομίνικε
Γερνει το σωμα της κι απλώνοντας το χέρι
Κλαίει γοερά μα με φωνη που τρεμει
Δε θέλω αλλο ετσι ασήμαντη να ζησω
Σε ενα νησι μπορώ κι εγω να επιζησω
Το νιώθω είναι γραφτό
Δεν εχω τίποτα απ'τους άλλους να ζηλέψω
Και στον αφρό μπορω ακομα να επιπλεύσω
Τι σου θυμίζει αυτο
Ποιος πιστεύει στα θαύματα
Ποιος πιστεύει στα νούμερα
Ποιος αρκειται στο τίποτα
Ποιος ξυπνα χαραματα
Ποιος κουράζεται σημερα
Που' ναι τα βάρη ασηκωτα
Στην αποθεωση του τιποτα
Εβαλε ο αγιος το χερι στην οθόνη
Και μ' ενα κλικ φτασαν τα ψωνια στο σαλόνι
Βροχη τα like, το κοινό παραληρεί
Γι' αυτό το πρόσωπο πώς γράφει στο γυαλι.
Ξέρει να τραγουδά και θέατρο να παιζει
Και να λικνιζεται απάνω στο τραπέζι
Συντονιστήκατε
Κι αναδυόμενη απ' την ανυπαρξία
Πώς αποκτάει το μηδέν μεγάλη αξία
Ζαλιστηκατε
Ποιοι γουστάρουν τα σκάνδαλα
Ποιοι πεθαίνουν για ίντριγκα
Ποιοι κληρώθηκαν για έρωτα
Για ποιους τα φλας να άστραψαν
Ποιοι με αστέρι γεννήθηκαν
Ποιοι ξεμείναν στα αζήτητα
Αποθεώνοντας το τίποτα
|
||||
5. |
Catdog
03:28
|
|||
Σαν το σκύλο του Παβλόφ που του τρέχουνε τα σάλια
Νιώθω ερχεται η σειρά μου μα δε φτάνει κι είμαι χάλια
Σαν του Σρέντινγκερ τη γάτα ίσως ζω κι έχω πεθάνει
Στο κλειστό δωμάτιο, δηλητήριο ως το ταβανι
Παίζω σε ένα πείραμα, στο παράδοξο, στη τρελα
Σαν εκείνο το καρτούν σκύλος γάτα δύο σ'ένα
Σύμπλεξη, διεμπλοκη, δεν μπορώ να το εξηγησω
Ερέθισμα κι αντίδραση, μέχρι να το συνηθίσω
Μια γαβγίζω
Μια νιαουριζω
Βγάζω αναρθρες κραυγες
Μια θυμώνω
Μια κλαψουριζω
Ξαφνικές εναλλαγές
Δεν είμαι ούτε φυσικός, ή γιατρός ή νομπελίστας
Ούτε ο χαμένος κρικος, ούτε και κανας χομπιστας
Είμαι απλά περίεργος και γυρεύοντας πηγαινω
Το μπελά μου θα τον βρω, στη γωνιά τον περιμένω
Ζαλισμενος
Μπερδεμένος
Χάθηκε το στιγμα μου
Στο vertigo παραδομένος
Κόμματια η πυξίδα μου
|
||||
6. |
Koutakia
03:42
|
|||
Μια χάρη είχα από παιδί που κάποιοι λεν κατάρα κι άλλοι ταλέντο
Με τάξη όλα τα στριμωχνα στα πιο μικρά κουτάκια σαν να 'ναι λέγκο
Να μπαίνουν στο κεφάλι μου σαν υπεραπλούστευσεις σε μια σειρά
Όλα με τις ταμπέλες τους και με τις διαπιστεύσεις κανονικά
Κι από τα μαθηματικά μου άρεσε πολύ
Η πράξη της αφαίρεσης το μείον
Γιατί την περιττή ουσία απ' όλα αφαιρεί
Και μπαίνουν έτσι εύκολα στ αρχείο
Δεν πιάνουν τόπο δε θέλουν κόπο
Μα τώρα που μεγάλωσα κάτι άσχημο με πιάνει, κλειστοφοβία
Πώς μόνος μέσα κλείστηκα κι εγώ σ' ένα κουτάκι για ευκολία
Γιατί έξω νιώθω σα φυγάς που παίρνουν στο κυνήγι κάτι μπουλντόγκ
Νευρώσεις κόμπλεξ σύνδρομα χρεώσεις με την ώρα σε μια σεζλονγκ
Έπρεπε να μείνω τσοπάνης και βοσκός
Δεν έπρεπε απ'τα μέρη μου να φυγω
Καλύτερα στην άγνοια φτωχός και ταπεινός
Δεν έπρεπε τα μάτια μου ν ανοίξω
Τώρα το ξέρω θα υποφέρω
Είναι τα κουτάκια μας πολύ χαριτωμένα και βολικά
Κάποιοι ίσως τα βρίσκουνε μικρα και στριμωγμένα ποιος τους ρωτά
Μοναχοί μέσα μπαίνουμε και δίχως αντιρρήσεις σα πρόβατα
Γουστάρουμε τα σχήματα και τις προκαταλήψεις αυτόματα
|
||||
7. |
Zz
04:38
|
|||
Σα να χουμε πεθάνει και να μη το μάθαμε
Δε πήραμε χαμπάρι συγχωρα με συμπαθα με
Στην όμορφη ρουτίνα ποιος φώναξε κατάθλιψη
Χαζεύεις στη βιτρίνα ζωή στην επανάληψη
Ένα θα κάνουμε εμπρός και δύο πίσω στα βήματα
Τα ίδια και τα ίδια αστεία χρόνια στα μικροκύματα
Κάνεις γύρω μου δε γελάει μόνο αμήχανα βλέμματα
Ας κάνω λοιπόν την αρχή να γελάσω στα ψέματα
Ναι στα ψεμματα
Χιλιόμετρα πολλά επάνω σε ένα διάδρομο
Δε πάμε πουθενά, δεν έχουμε παράπονο
Με φόρμα στη φορμόλη θα καίμε τις θερμίδες μας
Ζαβλακωμενα ζόμπι παστές είναι οι ελπίδες μας
Κι άμα λυθεί το λουρί μας μοναχοί μας το δένουμε
Κι αν ανοιχτεί το κλουβι μας πως να βγούμε δε ξέρουμε
Το λάκκο μας σκάβουμε μόνοι σε event χαρμόσυνο
Καφές κονιάκ παξιμάδι σε ποιανού το μνημόσυνο
Για ποιον χτυπά η καμπάνα
Σκάσε και παίξε μπάλα
Το είδες το τυρί
Μα δεν είδες τη φάκα
|
||||
8. |
Kitsch
03:21
|
|||
Αν θέλεις όπως λες βαθιά να με γνωρίσεις
Τι κρύβω στη ψυχούλα μου και μες στα σωθικά μου
Χωρίς υπερβολές να 'ρθεις και να συντρίψεις
Τη γυάλινη τη μάσκα μου τους πάγους της καρδιάς μου
Σα παγοθραυστικό, σαν κύμα ωστικό
Πάρε με στ' αστεία πάρε με στην πλάκα
Πόση ζωή ξοδέψαμε κοιτάζοντας τους τοίχους
Πούλησε μου τρέλα ρίξε την ατάκα
Κι ας πούμε πως ξεχάσαμε προσχήματα και τύπους
Ανέμελη ύπαρξη σε ρίξανε στον τοίχο
Αγία σοβαροφάνεια και άγιο καθώς πρέπει
Πώς τρόπους ευγενείς να μάθεις στον αγροίκο
Τι πάει να πει υπόληψη και κάπου πέρα βρέχει
Κι αν τρέφεις σεβασμό για το υπερεγώ
Χάνεις τον καιρό σου χάνεις την ουσία
Αβάσταχτη ελαφρότητα του τάχα και του δήθεν
Μα τι θα πει ο κόσμος δεν έχει σημασία
Αυτό που πάντα γύρευες μπροστά στα μάτια σου είναι
|
||||
9. |
Dorey
03:31
|
|||
Λαχάνιασα στην ανηφόρα
Μου βγήκε η γλώσσα να μη φύγεις να προλάβω
Και τα 'δωσα όλα για όλα
Μα πάλι δε μπορώ να καταλάβω
Πώς έφτασες εδώ
Πώς πήρες την απόφαση να 'ρθεις
Αταίριαστο παιδί
Ακόμα το συνάφι σου ψάχνεις
Dorey πόσο παράξενοι σου φαίνονται όλοι
Ποιος δρόμος σ' έφερε σε τούτη την πόλη
Από πού το 'σκασες και πόσοι σε ψάχνουν
Σ' έχουνε βάλει στο μάτι, το άχτι τους βγάζουνε Dorey
Όλοι ήρθαμε από κάπου αλλού
Άλλοι επαρχία άλλοι κολλέγιο
Στο πάρκο κλείνουν ραντεβού
Μα εσύ απ' έξω μένεις δίχως γέλιο
Δε χώραγες να μπεις
Κι ας ήταν τα όνειρα τους μεγάλα
Σα μαύρο πρόβατο
Και σαν τη μύγα μέσα μέσα στο γάλα
Dorey, σε μια βαλίτσα όλη η ζωή στριμωγμένη
Ποιος τα κατάφερε στη χώρα τη ξένη
Τόση μικρότητα και τόση θολούρα
Όλοι τους τα 'χουν χαμένα
Δεν κοιτάν την καμπούρα τους Dorey
|
||||
10. |
Yorgos Egu
05:28
|
|||
Μην το παίρνεις στην πλάκα, δεν είναι αστείο
Τα ίδια είπανε κι άλλες πριν να τον δουν
Και στάθηκε στη ζωή τους μοιραίο σημείο
Έπεσαν θύματα του έρωτα του Yiorgou του Egu
Βλέμμα απλανές και μυστήριο που καθηλώνει
Μελαγχολία ανεξήγητη που συγκινεί
Ένα μουστάκι όλο άποψη που αναστατώνει
Και στήσιμο που προδίδει δεινό χορευτή
Όλες τον αγαπούν, όλες τους τον λατρεύουν
Και τι δε θα 'διναν πλάι του για να σταθούν
Οι άντρες τον μισούν γιατί τον ζηλεύουν
Μα θα 'πρεπε στο μεγαλείο του να υποκλιθούν
Λάθος μην κάνεις στα μάτια να τον κοιτάξεις
Θα πεις "σταμάτησε ο χρόνος", δεν υπήρχες προτού
Και την ως τώρα ζωή σκουπίδι να την πετάξεις
Μπορεί να μείνεις και έγκυος εν ριπή οφθαλμού
Αχ να 'ξερα κανα κόλπο του με τις κοπέλες
Να κλέψω, λίγη απ'τη λάμψη του, να νιώσω κι εγώ
Πώς είναι να τις ωθείς στο να κάνουν τρέλες
Πώς είναι προσωρινές και να τους φτάνει αυτό
Έχω αφήσει μουστάκι και το ΄βαλα στόχο
Να μιάσω όσο μπορώ στο μέγα γκουρού
Μα εκείνες το αντιλαμβάνονται ότι δεν το ΄χω
Πως είμαι μια κόπια φτηνή του Yiorgou του Egu
|
||||
11. |
Dekemvris
04:02
|
|||
Άδειοι οι δρόμοι και εγώ σαν αγρίμι γυρνώ
Πάνω στον τοίχο με φορά θα εκτονωθώ
Να σπάσω τα μούτρα μου μήπως και αλλάξω μυαλά τελικά
Δούλευε η τύχη μου κι εγώ κοιμόμουν κανονικά
Υπήρχαν καιροί που ένιωθα στη ζωή τυχερός
Πως είχα ένα ρόλο στο σχέδιο μα ο ρόλος μικρός
Όλα αλλάζουνε και όλα χάνονται σε μία στιγμή
Μα αν θες να έχεις ωραίο τέλος να δείξεις πυγμή
Και μα την πίστη μου
Χάνω την πίστη μου τα βράδια
Και το κουράγιο μου
Νιώθω τα χρόνια τα ρημάδια
Να φεύγουν γρήγορα
Λόγια παρήγορα και άδεια
Και μα την πίστη μου
Χάνω την πίστη μου τα βράδια
Στο πλάι ο δρόμος που καίγεται απ' τις φωτιές
Και κάπου οι κρότοι καλύπτουν φωνές και βρισιές
Με είχανε μάθει να αποφεύγω τις κακοτοπιές
Μα ό,τι δε νίκησες πάντα θα κρύβεται μες στις σκιές
Και μα την πίστη μου
Μεταμορφώνομαι τα βράδια
Βράζει το αίμα μου
Ρίχνω φωτιά να σβηστούν τα σκοτάδια
Κι όποιος με ξόφλησε
Με το ίδιο νόμισμα θα τον πληρώσω
Φτιάχνω τη ζούγκλα μας
Θα βρω τον τρόπο να επιβιώσω
Και μα την πίστη μου
Χάνω την πίστη μου τα βράδια
Και το κουράγιο μου
Νιώθω τα χρόνια τα ρημάδια
Να φεύγουν γρήγορα
Λόγια παρήγορα και άδεια
Και μα την πίστη μου
Χάνω την πίστη μου τα βράδια
|
||||
12. |
Pigolampida
04:08
|
|||
Χάσαμε κι εμείς τη λάμψη μας τη πρώτη
Και πίσω απ' τον εξώστη περιμένω να φανείς
Σα σπίθα στο σκοτάδι, ξανά να σε προσέξω
Να βγούμε πάλι έξω , ν' αλώσουμε τον Άδη
Δεν πίστευα πως θα 'ρθει, πως και για μας γραφτό
Να σβήσουμε απ' τον χάρτη , να βρούμε θάνατο
Ξεθώριασε το χάδι σα χρώμα στο νερό
Πιστέψαμε ποτέ σε κάτι δυνατό
Στην αναταραχή , μπροστά ας περπατήσουμε
Και έλα να προσπαθήσουμε ξανά απ' την αρχή
Να βρω αυτή τη σπίθα ν' ανάψω τη φωτιά
Να λάμψεις στη νυχτιά , σα μια πυγολαμπίδα
Δεν πίστευα πως θα 'ρθει, πως και για μας γραφτό
Να σβήσουμε απ' τον χάρτη, να βρούμε θάνατο
Ξεθώριασε το χάδι σα χρώμα στο νερό
Πιστέψαμε ποτέ σε κάτι δυνατό
|
Giannis Chatzis Greece
Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του τράνζιτ, ο Γιάννης Χατζής επανέρχεται με τη νέα του δισκογραφική δουλειά
Vertigo.
Αν το τράνζιτ δήλωνε πως πάμε κάπου αλλού, το Vertigo είναι η σκληρή παραδοχή ότι δε ξέρουμε πού πάμε.
12 ιστορίες εμπνευσμένες από τις ημέρες που η ζωή σκρολάρεται ατέλειωτα σε fast forward.
Σε στίχους και μουσική του ίδιου και ανεξάρτητη παραγωγή του Θοδωρή Κοντάκου.
... more
Streaming and Download help
If you like Giannis Chatzis, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp